Pastelowy czwartek

Krościenko n.D. W czwartek odbyło się kolejne spotkanie z cyklu Warsztatów Czwartkowych organizowanych przez Gminne Centrum Kultury i Stowarzyszenie Artystów Pienińskich. Tym razem na warsztat wzięto pastele.

Pastele zaczęto stosować w czasach renesansu. Technika ta rozkwitła w okresie baroku. W XVIII wieku stosowali ją wybitni portreciści jak wenecka artystka Rosalba Carriera (Portret młodej dziewczyny), czy francuski malarz Maurice Quentin de La Tour (Portret Madame de Pompadour. Na przełomie wieków XIX i XX w technice pasteli tworzyli Edgar Degas czy Stanisław Wyspiański (Dziewczynka w niebieskim kapeluszu, Wieże kościoła Mariackiego). W XX wieku pastelami posługiwali się np. Pablo Picasso (Kobieta siedząca przy oknie).

Czwartkowe zajęcia prowadziła Ewa Majerczak- prezes SAP, a pomagała Elżbieta Adamczyk - członek SAP, artystka specjalizująca się w pastelach.

Na początek dzieci zostały zapoznane z rodzajami kredek oraz technik używanych przy pastelach (pastele suche, pastele mokre). Następnie uczestniczące w zajęciach dzieci przystąpiły do tworzenia swoich prac.

Frekwencja na zajęciach dopisała, był nawet nad komplet, ale dobrze przygotowani organizatorzy poradzili sobie i z tym kłopotem. Uczestnicy warsztatów wyszli z nich bogatsi o nowe doświadczenia w dziedzinie plastyki.

 

Rozmowa z współprowadząca warsztaty Elżbietą Adamczyk:

 

- Od kiedy działa pani w SAP-ie i od kiedy pani rysuje, tworzy?

• Członkiem Stowarzyszenia Artystów Pienińskich jestem od 7-8 lat, to właśnie wtedy zaczęłam przygodę z rysowaniem. Wcześniej nie miałam żadnych doświadczeń, tylko od czasu do czasu coś narysowałam dla rodziny.

• Czyli nie ma Pani wykształcenia plastycznego?

• Nie mam. Mam wykształcenie filologiczne, skończyłam filologię klasyczną na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. A potem trafiłam w góry. A tu przez zupełny przypadek pewien artysta malarz podsunął mi pastele, opowiedział o tej technice i dał kilka arkuszy papieru specjalnie przeznaczonego do tej techniki. Wtedy narysowałam 2-3 pastele i bardzo mi ta technika przypasowała i trwam w tej technice od prawie 8 lat. Natomiast od zeszłego roku maluję także farbami olejnymi.

• Która technika jest bardziej wdzięczna?

• Trudno powiedzieć. Żadnej nie wyróżniam. Pastelami można się posługiwać na różne sposoby: można malować tylko plamą, a można uwydatniać szczegóły: ja pracuję oboma tymi sposobami. Maluję też krajobrazy rozmazane, jakby przez zmrużone oczy. Natomiast portrety wymagają użycia detali, szczegółów. Lubię malować anioły. A jeśli chodzi o olej to skupiam się na impresjonistycznym malowaniu, plamy, światła. Farbę olejną nakładam szpachlą.

• Czy nakładanie farby szpachlą jest trudną techniką?

• Dla mnie jedyną. Takie były moje początki i tego się do teraz trzymam. Mimo, że to dopiero są moje początki, miałam już wystawę prac olejnych w Londynie – to był dla mnie impuls, zrobiłam wtedy 12 prac.

• Czy można gdzieś w okolicy zobaczyć Pani prace?

• W czerwcu miałam wystawę w restauracji Klasyczna. A w tej chwili moje prace wiszą w sklepie, który prowadzimy. Mam tan swoją małą galeryjkę. Zapraszam, Krościenko Rynek 10. Sklep jest wielobranżowy, ale jest duża szyba i sztaluga przy wejściu, która sygnalizuje, że można się tam zetknąć ze sztuką i artystką. Przy okazji chciałabym podziękować Januszowi i Joli Tybur, dzięki którym trafiłam do SAP. Tak naprawdę to oni stworzyli to stowarzyszenie, w tej chwili zrzeszamy ponad trzydziestu członków. Działamy, wspieramy się nawzajem, bardzo się rozwijamy,to jest bardzo budujące szczególnie w tak małym środowisku.

• Czy ta forma jaką są warsztaty, które pani współprowadziła, jest dobra i czy sprawdza się.

• Tak, to dobry pomysł i się sprawdza, każda forma warsztatowa, która przybliża kontakt ze sztuką, muzyką jest ważna. Dzieci i młodzież powinna mieć kontakt z twórcami bardziej doświadczonymi, sama próbować tworzyć i czerpać z ich wiedzy. Tacy twórcy mogą tym młodym ludziom nadać kierunek, zachęcić do tworzenia.

• Czyli sprawdza się tu przysłowie „Czym skorupka za młodu...”

  Bardzo dziękuję za rozmowę.

   

Tekst i zdj. Jarosław Krajewski

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•