Niech żyje fikcja

Na boisku przy szkole podstawowej spędziliśmy swoje dzieciństwo.Kuba, Michał, Sebastian, Darek, Jarek, Piotrek, Bartek, Wojtek,  Rajmund, Ola, Dominika, Magda …., to tylko niektóre imiona dzieciaków, które w latach 90’ spędzały nieraz całe dnie na asfaltowym boisku przy „pienińskiej”

Godzinami graliśmy w auto-stop, beki, czasem udało się rozłożyć siatkę do tenisa, ktoś załatwił piłkę do kosza.

Rozbite kolana, zniszczone buty to były widoczne znaki naszego „związania” z asfaltem.

Raz na jakiś czas, sami odmalowywaliśmy linie i bramki.

Jak przyjeżdżała kolonia, czy dzieciaki z oazy mieszkały w szkole, toczyliśmy z nimi zacięte boje o każdą piłkę i o miejsca na boisku.

W zimie „starsi” koledzy zalewali boisko wodą, tworząc lodowisko. Łyżwy to już było coś. 

Po nartach na Toporzyskowie, jabłuszku koło Ośrodka Zdrowia , dzieciaki wskakiwały na lód. Często  walka tym razem o krążek kończyła się płaczem, czy podbitym okiem.

Dzisiaj boisko przy ulicy Pienińskiej to „ zona” , strefa zamknięta. 

Odwiedziłem to miejsce w ostatnią niedzielę, zamknięta klatka . Brak jakiejkolwiek informacji , gdzie można znaleźć klucz do otwarcia tego cuda.

Po zajęciach lekcyjnych życie tutaj zamiera.

Boisko wielofunkcyjne kosztowało 388.292, 73 zł.

 

 Niech żyje fikcja !!!!!!

Jakub Dyda